Φαινόμενο του θερμοκηπίου και κλιματική αλλαγή

 

Παρουσίαση στο μάθημα της Βιολογίας, στην ενότητα «Ατμοσφαιρική Ρύπανση-Φαινόμενο Θερμοκηπίου». Η παρουσίαση έγινε με αφορμή την επίσκεψη στον Μεγάλο Παγετώνα (Chamonix-Γαλλία) στο πλαίσιο της δράσης, «CERN: Επιταχύνοντας … την επιστήμη»

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ

 

Η ομάδα της δημιουργικής γραφής του Λυκείου μας, με πολλή εμπιστοσύνη στον στίχο του Κωνσταντίνου Καβάφη πως η Τέχνη της Ποιήσεως έχει εκείνα τα φάρμακα που κάμνουνε –για λίγο-  να μη νοιώθεται η πληγή, έλαβε μέρος στην εκδήλωση για την ειρήνη που πραγματοποιήθηκε στον χώρο Τεχνών το Σάββατο 28 Μαΐου.

 Ήμαστε εκεί  για να υμνήσουμε την Ειρήνη και να αποκηρύξουμε τον πόλεμο με τη δύναμη του λόγου των ποιητών. Άλλωστε υπηρετούμε πάντοτε, σαν ομάδα, την προσδοκία μας για την είσοδο της Ποίησης στο οικοσύστημα της σύγχρονης πραγματικότητας.

 

 

 

Ο Γιάννης Ρίτσος, αποκήρυξε τον πόλεμο.

 

Ειρήνη

 

Τ’ όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη
Τ’ όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ’ τα δέντρα
είναι η ειρήνη

Ειρήνη είναι η μυρουδιά του φαγητού το βράδυ,
τότε που το σταμάτημα του αυτοκινήτου στο δρόμο δεν είναι φόβος,
τότε που το χτύπημα στην πόρτα σημαίνει φίλος,
και το άνοιγμα του παραθύρου κάθε ώρα σημαίνει ουρανός.
Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα κι ένα βιβλίο μπροστά στο
παιδί που ξυπνάει.

Η ειρήνη είναι τα σφιγμένα χέρια των ανθρώπων
είναι το ζεστό ψωμί στο τραπέζι του κόσμου
είναι το χαμόγελο της μάνας
Τίποτ’ άλλο δεν είναι η ειρήνη.

Αδέρφια,
μες στην ειρήνη διάπλατα ανασαίνει όλος ο κόσμος με όλα τα όνειρά μας
Δώστε τα χέρια αδέρφια μου,
αυτό ’ναι η ειρήνη.

 

 

Και ο Μπέρτολτ Μπρεχτ  αποκήρυξε τον πόλεμο.

 

 

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε:
Πόλεμος και Ειρήνη
Είναι δυο πράγματα ολότελα διαφορετικά.
Όμως η ειρήνη τους κι ο πόλεμός τους
Μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα.

Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους
καθώς ο γιος από τη μάνα.
Έχει τα δικά της
απαίσια χαρακτηριστικά.

Ο πόλεμός τους σκοτώνει
ό,τι άφησε όρθιο
η ειρήνη τους.

Όταν αυτοί που είναι ψηλά
μιλάνε για ειρήνη
ο απλός λαός ξέρει
πως έρχεται ο πόλεμος.

 

Ο πόλεμος που έρχεται
δεν είναι ο πρώτος. Πριν απ’ αυτόν
γίνανε κι άλλοι πόλεμοι.

 

 

Και ο Νικηφόρος Βρεττάκος αποκήρυξε τον πόλεμο

 

 

Ο ήλιος και ο στρατιώτης

 

                    Εσύ μου έχεις δώσει την όραση.

                    Κ’ είδα πρωινά στον ουρανό να περπατάνε

                              σαν παγώνια,

                    είδα τα εφτά σου χρώματα στις πεταλούδες

                    του κήπου μου του πατρικού – τον κόσμο όλο αυτό

                    τον αγάπησα βλέποντας.

                         Ήμουνα προϊόν

                    σοφίας και σοφά ήτανε τοποθετημένα

                    τα μάτια μου στο πρόσωπό μου, όλα σοφά

                    στο σώμα μου. Κι ήρθα να ζήσω,

                    να ζήσω ήλιε μου ήθελα, εδώ όπου το φώς σου,

                    όπως όλα τα πράγματα της γης, το ίδιο και με μένα

                    μ’ εξευγενίζει φέγγοντάς με. Αλλά, το συλλογίζομαι:

        

                    Χέρια σοφά μου δόθηκαν γι’ ανόητες πράξεις.   

 

Και ο Γιώργος Σαραντάρης αποκήρυξε τον πόλεμο

 

Ακόμα δεν μπόρεσα  

 

Ακόμα δεν μπόρεσα να χύσω ένα δάκρυ

Πάνω από την καταστροφή

Δεν κοίταξα ακόμα καλά τους πεθαμένους

Δεν πρόφτασα να δω πως λείπουνε

Από τη συντροφιά μου

Πως έχασαν τον αγέρα που εγώ αναπνέω

Και πως η μουσική των λουλουδιών

Ο βόμβος των ονομάτων που έχουνε τα πράγματα

Δεν έρχεται στ' αυτιά τους

Ακόμα δεν χλιμίντρισαν τ' άλογα

Που θα με φέρουν πλάι τους

Να τους μιλήσω

Να κλάψω μαζί τους

Και ύστερα να τους σηκώσω όρθιους

Όλοι να σηκωθούμε σαν ένας άνθρωπος

Σαν τίποτα να μην είχε γίνει

Σαν η μάχη να μην είχε περάσει πάνω απ' τα κεφάλια μας.

 

Και ο Μανόλης Αναγνωστάκης αποκήρυξε τον πόλεμο

 

Ποιήματα ποὺ μᾶς διάβασε ἕνα βράδυ ὁ λοχίας Οtto V...

 

Σὲ δυὸ λεπτὰ θὰ ἀκουστεῖ τὸ παράγγελμα «Ἐμπρός»
Δὲν πρέπει νὰ σκεφτεῖ κανένας τίποτε ἄλλο
Ἐμπρὸς ἡ σημαία μας κι ἐμεῖς ἐφ᾿ ὅπλου λόγχη ἀπὸ πίσω
Ἀπόψε θὰ χτυπήσεις ἀνελέητα καὶ θὰ θὰ χτυπηθεῖς

Θὰ τραβήξεις μπροστὰ τραγουδώντας ρυθμικὰ ἐμβατήρια
Θὰ τραβήξεις μπροστὰ ποὺ μαντεύονται χιλιάδες ἀνήσυχα μάτια
Ἐκεῖ ποὺ χιλιάδες χέρια σφίγγονται γύρω ἀπὸ μία ἄλλη σημαία
Ἕτοιμα νὰ χτυπήσουν καὶ νὰ χτυπηθοῦν.

Σ᾿ ἕνα λεφτὸ πρέπει νὰ μᾶς δώσουν τὸ σύνθημα
Μιὰ λεξούλα μικρὴ ποὺ σὲ λίγο ἐξαίσια θὰ λάμψει.

(Κι ἐγὼ ποὺ ἔχω μία ψυχὴ παιδικὴ καὶ δειλὴ
Ποὺ δὲν θέλει τίποτε ἄλλο νὰ ξέρει ἀπὸ τὴν ἀγάπη
Κι ἐγὼ πολεμῶ τόσα χρόνια χωρίς, Θέ μου, νὰ μάθω γιατί
Καὶ δὲ βλέπω μπροστὰ τόσα χρόνια παρὰ μόνο τὸ δίδυμο ἀδερφό μου.)

                 

 

Και ο Ηλίας Βενέζης αποκήρυξε τον πόλεμο

 

 «Έτσι είναι ο πόλεμος»

 

«Ρωτούσε το γερο-παππού του, ο μικρός βοσκός, για να μάθει σαν τι πράμα να ήταν αυτό, «ο πόλεμος». Εκείνος του αποκρινόταν:

-Θυμάσαι τότε που έπεσε πολύ νερό και πήρε τα πρόβατά μας και τα έπνιξε και πήρε μαζί του και ανθρώπους;

Ναι, το θυμόταν καλά.

-Έτσι είναι ο πόλεμος. Κάθε τόσα χρόνια έρχεται το κακό, παίρνει νιους ανθρώπους και κανένας δεν ξέρει αν θα γυρίσουν…..

…-Και πούθε, παππούλη έρχεται το κακό αυτό; Απ’ τον ουρανό πάνω;

-Όχι, παιδί μου. Απ’ τους ανθρώπους.

Και ο μικρός βοσκός δεν καταλάβαινε πια τίποτα. Ήξερε για τη νεροποντή, πως, σαν έρθει απ’ τα σύννεφα, οι άνθρωποι τρέχουνε να φυλαχτούνε. Τι κάνουνε λοιπόν γι’ αυτή την άλλη, τη μεγάλη νεροποντή, και πώς γίνεται να τη φέρνουν οι ίδιοι στη γη και τίποτα να μην κάνουν, για να φυλαχτούν;»!..

 

 

Και ο Μπορίς Βιάν αποκήρυξε τον πόλεμο

 

 

Ο Λιποτάκτης

 

Κύριε Πρόεδρε
Σας γράφω ένα γράμμα
Που ίσως το διαβάσετε
Αν έχετε καιρό
Μου στείλαν τα χαρτιά μου
Να φύγω για το μέτωπο
Απόγευμα Τετάρτης
Κύριε Πρόεδρε
Δεν θέλω να το κάνω
Δεν βρίσκομαι στη γη
Για να σκοτώνω τ’ ανθρωπάκια
Δεν θέλω να θυμώσετε
Μα πρέπει να σας πω
Πως το’ χω πάρει απόφαση
Για να λιποτακτήσω […]

 

Θα ζητιανεύω τη ζωή μου
Στους δρόμους της Γαλλίας
Θα λέω στ’ ανθρωπάκια
Μην ακούσετε
Μην το κάνετε
Στον πόλεμο μην πάτε
Να φύγετ’, αρνηθείτε
Αν κάποιο αίμα πρέπει να χυθεί
Να δώστε το δικό σας
Είστε καλός ιεροκήρυκας
Κύριε Πρόεδρε
Και αν με καταδιώξετε
Στους χωροφύλακες να πείτε
Πως όπλα δεν κρατώ

 

Ηλιακό ρολόι στην αυλή του 1ου ΓΕΛ Βέροιας.

 

Ένα ηλιακό ισημερινό ρολόι κοσμεί την αυλή του 1^ου ΓΕΛ Βέροιας. Η πρόταση για την υλοποίηση και η μελέτη της κατασκευής έγινε από τον εκπαιδευτικό κ. Ράλλη Θεμιστοκλή υποδιευθυντή του 1^ου ΓΕΛ.

Τα ηλιακά ρολόγια αποτελούσαν πριν την εμφάνιση των μηχανικών ένα αξιόπιστο μέσο για την εύρεση της ώρας κατά τη διάρκεια της ημέρας. Στην πραγματικότητα είναι αστρονομικά όργανα . Το ισημερινό ηλιακό ρολόι του 1^ου ΓΕΛ Βέροιας έχει στραμμένο τον άξονα του κατά τη διεύθυνση του πολικού αστέρα, ενώ η επιφάνεια που δείχνει την ώρα έχει το ίδιο επίπεδο με το επίπεδο του ισημερινού της Γης. Αποτελεί από μόνο του αφορμή για ένα μάθημα Αστρονομίας.

Η ιδέα της κατασκευής παρακίνησε την ομάδα αστρονομίας του σχολείου να μελετήσει τα ηλιακά ρολόγια και να παρουσιάσει σχετικό θέμα στην συνάντηση που έγινε στην αυλή του σχολείου.

 

 

Σημαντική συμβολή στην κατασκευή είχαν η εταιρία επεξεργασίας μαρμάρων Αφοι Π. Λάσπα-Μ. Φλιάταρης για τη δωρεά των μαρμάρων, ο γονέας Γιτόπουλος Ιωάννης που ανέλαβε τα έξοδα χάραξης καθώς και ο δήμος Βέροιας μέσω της τεχνικής υπηρεσίας.

Μια πρωτοποριακή ιδέα βρήκε ευτυχές τέλος. Θερμά συγχαρητήρια σε μαθητές , καθηγητές , γονείς , τεχνικούς.

Αστροβραδιά στην αυλή του 1ου ΓΕΛ Βέροιας

 

Το βράδυ της Παρασκευή στις 13 Μαΐου του 2022 πραγματοποιήθηκε η συνάντηση της ομάδας αστρονομίας του σχολείου με θέμα την αστροπαρατήρηση.

Στον αύλειο χώρο του 1ου ΓΕΛ Βέροιας οι ακόλουθοι μαθητές : Κλωνάρας Κωνσταντίνος, Μπατζιόλα Αρετή, Μπάγιου Ελευθερία , Κούλα Μαρία, Κουμτσίδου Κωνστανίνα, Μουρατίδου Κατερίνα, Μαργαριτοπούλου Ελένη, Παπά Εμμανουέλα, Μπαντή Βικτωρία, Μπουρδούβαλη Άννα, Ντόντου Θεοδώρα και Κυριλλίδου Νάσια παρουσίασαν τις εργασίες τους για τη νυχτερινή παρατήρηση του ουρανού.

 

Γονείς , μαθητές και καθηγητές είχαν την ευκαιρία να παρατηρήσουν τη Σελήνη με το τηλεσκόπιο του σχολείου. Ακολούθησε μια σύντομη εισήγηση του υπευθύνου της ομάδας κ. Ράλλη Θεμιστοκλή και συζήτηση με το ακροατήριο.

Την ευθύνη της οργάνωσης είχε η ομάδα δράσης του σχολείου που απαρτίζεται από τους εκπαιδευτικούς  Ράλλη Θεμιστοκλή, Πάσχου Ευγενία, Καρανάσιου Μαργαρίτα , Ιωακειμίδη Βασίλη.

Η όμορφη βραδιά έκλεισε με κεράσματα, τραγούδια και εκφώνηση ποιημάτων που έγραψαν μαθητές.

ΒΡΑΔΙΑ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ

 

Η Σελήνη είναι ο μοναδικός φυσικός δορυφόρος της Γης και ο πέμπτος μεγαλύτερος του ηλιακού συστήματος.

Στην εικόνα την βλέπουμε όπως τη φωτογραφίσαμε από την αυλή του 1^ου Λυκείου Βέροιας στις 11/5/2022 . Διακρίνουμε ακολουθώντας τη φορά δεικτών ρολογιού τις θάλασσες: των Βροχών, της Γαλήνης, της Νηνεμίας, των Κρίσεων, της Γονιμότητας. Μεγαλοπρεπής στο πάνω μέρος της εικόνας αποτυπώνεται ο κρατήρας Κοπέρνικος. Στη θάλασσα της Νηνεμίας προσγειώθηκε το Apollo 11 με τους πρώτους ανθρώπους που πάτησαν το πόδι τους στη Σελήνη.

 

 

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης (21 Μαρτίου)

 

Οι μαθητές και οι καθηγητές για την Ποίηση

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης (21 Μαρτίου)

Η 21η Μαρτίου, η καθιερωμένη ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, είναι μια μέρα αφιερωμένη στη μεγάλη αυτή μορφή έκφρασης και Τέχνης. Μια τέχνη που δεν χρειάζεται για να την εκφράσεις, παρά σκέψη, ευαισθησία, φαντασία και τόλμη.

 Αξιοποιώντας την πραγματοποίηση  στο σχολείο μας εκπαιδευτικού προγράμματος που δραστηριοποιείται στον τομέα της δημιουργικής γραφής  και στο πλαίσιο της καλλιέργειας θετικού κλίματος  και σύσφιξης των διαπροσωπικών σχέσεων ανάμεσα σε όλα τα μέλη της σχολικής κοινότητας αποφασίσαμε να τολμήσουμε με τη συνοδεία μουσικής  ένα αφιέρωμα στην Ποίηση. 

Και όλα αυτά για δύο λόγους. 

Πρώτα γιατί πιστεύουμε πως η βίωση της λογοτεχνίας αποτελεί μια τεράστια πηγή εμπειριών και  συγκινήσεων και έπειτα να φτάσουμε στο σημείο να αναγνωρίσουμε  τη δραστική αξία της για τη ζωή. Άλλωστε για να αγαπήσεις κάτι πρέπει πρώτα να το γνωρίσεις. 

Και το πρώτο μας καθήκον είναι να την τιμήσουμε τόσο με την οργανωμένη σχολική μας έγνοια όσο και καθένας μαθητής και καθεμιά μαθήτρια ξεχωριστά με το αγαπημένο του ποίημα στην τσέπη.

Μέτρηση της ακτίνας της Γης από την αυλή του 1ου ΓΕΛ Βέροιας. 21/03/2022

 

Με αφορμή την ημέρα της Εαρινής Ισημερίας ένα από τα δέκα πιο όμορφα πειράματα στην ιστορία της φυσικής πραγματοποιήθηκε και φέτος στην αυλή του 1^ου Λυκείου Βέροιας.

Την δράση ανέλαβε η ομάδα αστρονομίας του Λυκείου.

Το πείραμα στηρίχθηκε στην ιδέα του Ερατοσθένη πως αρκεί ένα κοντάρι και η μέτρηση της σκιάς του, την κατάλληλη ημερομηνία, ώστε να μετρήσει κανείς την ακτίνα της Γης.

Χρησιμοποιήθηκαν δύο ορθοστάτες , χάρακας, μολύβι.

Η μέτρηση της απόστασης ανάμεσα στο Λύκειο και στον Ισημερινό έγινε με την βοήθεια του google maps. Επίσης μέσω της ιστοσελίδας suncalc.net υποδείχθηκε η ακριβής στιγμή μεσουράνησης του ήλιου.

Οι μετρήσεις έγιναν με προσοχή και ακρίβεια από δύο υποομάδες οι οποίες μέτρησαν τελικά την ακτίνα της Γης.