Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης (21 Μαρτίου)

 

Οι μαθητές και οι καθηγητές για την Ποίηση

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης (21 Μαρτίου)

Η 21η Μαρτίου, η καθιερωμένη ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, είναι μια μέρα αφιερωμένη στη μεγάλη αυτή μορφή έκφρασης και Τέχνης. Μια τέχνη που δεν χρειάζεται για να την εκφράσεις, παρά σκέψη, ευαισθησία, φαντασία και τόλμη.

 Αξιοποιώντας την πραγματοποίηση  στο σχολείο μας εκπαιδευτικού προγράμματος που δραστηριοποιείται στον τομέα της δημιουργικής γραφής  και στο πλαίσιο της καλλιέργειας θετικού κλίματος  και σύσφιξης των διαπροσωπικών σχέσεων ανάμεσα σε όλα τα μέλη της σχολικής κοινότητας αποφασίσαμε να τολμήσουμε με τη συνοδεία μουσικής  ένα αφιέρωμα στην Ποίηση. 

Και όλα αυτά για δύο λόγους. 

Πρώτα γιατί πιστεύουμε πως η βίωση της λογοτεχνίας αποτελεί μια τεράστια πηγή εμπειριών και  συγκινήσεων και έπειτα να φτάσουμε στο σημείο να αναγνωρίσουμε  τη δραστική αξία της για τη ζωή. Άλλωστε για να αγαπήσεις κάτι πρέπει πρώτα να το γνωρίσεις. 

Και το πρώτο μας καθήκον είναι να την τιμήσουμε τόσο με την οργανωμένη σχολική μας έγνοια όσο και καθένας μαθητής και καθεμιά μαθήτρια ξεχωριστά με το αγαπημένο του ποίημα στην τσέπη.

Μέτρηση της ακτίνας της Γης από την αυλή του 1ου ΓΕΛ Βέροιας. 21/03/2022

 

Με αφορμή την ημέρα της Εαρινής Ισημερίας ένα από τα δέκα πιο όμορφα πειράματα στην ιστορία της φυσικής πραγματοποιήθηκε και φέτος στην αυλή του 1^ου Λυκείου Βέροιας.

Την δράση ανέλαβε η ομάδα αστρονομίας του Λυκείου.

Το πείραμα στηρίχθηκε στην ιδέα του Ερατοσθένη πως αρκεί ένα κοντάρι και η μέτρηση της σκιάς του, την κατάλληλη ημερομηνία, ώστε να μετρήσει κανείς την ακτίνα της Γης.

Χρησιμοποιήθηκαν δύο ορθοστάτες , χάρακας, μολύβι.

Η μέτρηση της απόστασης ανάμεσα στο Λύκειο και στον Ισημερινό έγινε με την βοήθεια του google maps. Επίσης μέσω της ιστοσελίδας suncalc.net υποδείχθηκε η ακριβής στιγμή μεσουράνησης του ήλιου.

Οι μετρήσεις έγιναν με προσοχή και ακρίβεια από δύο υποομάδες οι οποίες μέτρησαν τελικά την ακτίνα της Γης.

ΗΛΙΑΚΕΣ ΚΗΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 1ο ΓΕΛ

 

Μια ηλιακή κηλίδα που μπορεί να "χωρέσει" τη Γη

Οι κηλίδες είναι σκοτεινές ψυχρότερες περιοχές στην επιφάνεια του μητρικού άστρου μας, οι οποίες δημιουργούνται από τη δυναμική του μαγνητικού πεδίου του. Η πλειονότητα των ηλιακών εκλάμψεων και εκρήξεων στεμματικής μάζας, των πιο εκρηκτικών φαινομένων του Ήλιου, πηγάζουν από περιοχές με έντονο μαγνητικό πεδίο γύρω από τις κηλίδες και μπορούν να επηρεάσουν καθοριστικά τον διαστημικό καιρό και την ίδια τη Γη.

Η ηλιακή δραστηριότητα, όπως μετριέται με βάση τον αριθμό των παρατηρούμενων κηλίδων, ακολουθεί ένα περιοδικό 11ετή κύκλο. Όταν η ηλιακή δραστηριότητα φθάνει στο αποκορύφωμα της, ο Ήλιος γεμίζει σκούρες κηλίδες. Οι αστρονόμοι αναμένουν ότι ο Ήλιος, ο οποίος είχε φθάσει στο ναδίρ της δραστηριότητας του το Δεκέμβριο του 2019, όταν οι ηλιακές κηλίδες είχαν σχεδόν εξαφανιστεί, θα φθάσει στο νέο μέγιστο σημείο του τρέχοντος κύκλου του στο μέσον του 2025.

Ο ‘Ηλιος όπως αποτυπώθηκε φωτογραφικά από την αυλή του 1ου Λυκείου Βέροιας στις 14/03/2022. Διακρίνονται στα αριστερά του μια σειρά από ηλιακές κηλίδες ενώ επίσης καταγράφονται και άλλες δύο δεξιότερα. Είναι αξιοσημείωτο ότι το μέγεθος τους είναι μεγαλύτερο από την Γη.