Μια
ηλιακή κηλίδα που μπορεί να "χωρέσει" τη Γη
Οι
κηλίδες είναι σκοτεινές ψυχρότερες περιοχές στην επιφάνεια του μητρικού άστρου μας, οι οποίες δημιουργούνται από τη δυναμική του
μαγνητικού πεδίου του. Η πλειονότητα των ηλιακών εκλάμψεων και εκρήξεων
στεμματικής μάζας, των πιο εκρηκτικών φαινομένων του Ήλιου, πηγάζουν από
περιοχές με έντονο μαγνητικό πεδίο γύρω από τις κηλίδες και μπορούν να
επηρεάσουν καθοριστικά τον διαστημικό καιρό και την ίδια τη Γη.
Η
ηλιακή δραστηριότητα, όπως μετριέται με βάση τον αριθμό των παρατηρούμενων
κηλίδων, ακολουθεί ένα περιοδικό 11ετή κύκλο. Όταν η ηλιακή δραστηριότητα
φθάνει στο αποκορύφωμα της, ο Ήλιος γεμίζει σκούρες κηλίδες. Οι αστρονόμοι
αναμένουν ότι ο Ήλιος, ο οποίος είχε φθάσει στο ναδίρ της δραστηριότητας του το
Δεκέμβριο του 2019, όταν οι ηλιακές κηλίδες είχαν σχεδόν εξαφανιστεί, θα φθάσει
στο νέο μέγιστο σημείο του τρέχοντος κύκλου του στο μέσον του 2025.
Ο ‘Ηλιος όπως αποτυπώθηκε φωτογραφικά από την αυλή του 1ου Λυκείου Βέροιας στις 14/03/2022. Διακρίνονται στα αριστερά του μια σειρά από ηλιακές κηλίδες ενώ επίσης καταγράφονται και άλλες δύο δεξιότερα. Είναι αξιοσημείωτο ότι το μέγεθος τους είναι μεγαλύτερο από την Γη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου